Μπροστὰ στὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ

• Εκτύπωση

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Σεπτεμβρίου 2017, Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 1-11)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶ­τα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀ­ποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. καὶ τοῦτο ποιήσαν­τες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυ­θίζεσθαι αὐτά. ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξ­ελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

ΠΗΓΗ

1η Κυριακή Λουκᾶ (Λκ. 5, 1 – 11)
 24 Σεπτεμβρίου 2017 
«Ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ» 

Μ’ αὐτή τή φράση ἔκλεισε σήμερα ἡ εὐαγγελική περικοπή. Μιά φράση πού σημαίνει πάρα πολλά. «Ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ». Μιά φράση πού λακωνικά καί ἐπιγραμματικά δείχνει τή διάθεση αὐταπαρνήσεως, μέ τήν ὁποία οἱ πρῶτοι μαθητές ἀκολούθη- σαν τό Χριστό. «Ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ». Μιά φράση πού σάν δυναμίτης ἔρχεται νά ἀνατινάξει τή δική μας συμπεριφορά, πού σάν καταπέλτης ἔρχεται νά γκρεμί- σει τήν ὑποκρισία μας καί νά φανερώσει τή ρηχότητά μας. Διότι ἀκολουθοῦμε κι ἐμεῖς τό Χριστό, ἀλλά μέ τά δικά μας μέτρα καί σταθμά. Ἀκολουθοῦμε κι ἐμεῖς τό Χριστό, ἀλλά ὅπως θέλουμε ἐμεῖς καί ὄχι ὅπως θέλει Ἐκεῖνος. Ἀκολου- θοῦμε κι ἐμεῖς τό Χριστό, ἀλλά χωρίς ἐκεῖνο τό «ἀφέντες ἅπαντα». Ἀκολουθοῦμε κι ἐμεῖς τό Χριστό, ἀλλά κουβαλᾶ- με μαζί μας καί ὅλα ἐκεῖνα τά φορτία καί τά βάρη τοῦ κόσμου, πού τελικά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν
Κύριο καί ἀποδεικνύουν τή ρηχότητα, τήν κενότητα καί τήν ὑποκριτι-  κότητα τῆς διαθέσεώς μας. Χρειάζεται νά ἔχουμε κι ἐμεῖς τή δύναμη νά ἐγκαταλείψουμε τά πάντα. Ἔχουμε αὐτή τή δύναμη; Ἔχουμε πρίν ἀπ’ ὅλα αὐτή τή διάθεση; Τρία πράγματα εἶναι κυρίως ἐκεῖνα πού μᾶς κρατοῦν δε- σμευμένους καί ἀπό τά ὁποῖα καλούμαστε νά ἀπελευθε- ρωθοῦμε. Τό πρῶτο εἶναι τό περιβάλλον στό ὁποῖο ζοῦμε. Ὅταν τό οἰκογενειακό, τό φιλικό ἤ τό ἐπαγγελματικό περι- βάλλον, στό ὁποῖο ζοῦμε καί κινούμαστε, εἶναι σαθρό καί ἁμαρτωλό, τότε πρέπει νά ἀποδεσμευθοῦμε καί νά ἐλευθε- ρωθοῦμε ἀπό αὐτό. Τοῦτο βέβαια δέν σημαίνει ὅτι χρειά- ζεται νά τό ἐγκαταλείψουμε! Μποροῦμε νά συνεχίζουμε τή ζωή μας μέσα σ’ αὐτό, χωρίς ὅμως νά ταυτιζόμαστε μαζί του. Μποροῦμε νά εἴμαστε ἁρμονικά ἐνταγμένοι μέσα σ’ αὐτό, μέ τή δική μας νοοτροπία, μέ τό δικό μας τρόπο, μέ τίς δικές μας ἀρχές καί ἀξίες. Κάτι τέτοιο, βέβαια, χρειά- ζεται ἀγώνα, δύναμη καί διάκριση. Γιά νά τό πετύχουμε, χρειαζόμαστε καθοδήγηση ἀπό ἔμπειρο πνευματικό ὁδηγό. Δεύτερον, χρειάζεται νά ἀποδεσμευθοῦμε ἀπό τήν ὕλη. Εἶναι ἀνάγκη νά πετάξουμε τά κτιστά ὑπάρχοντά μας, γιά νά γευθοῦμε τήν ἄκτιστη πραγματικότητα. Αὐτό βέβαια δέν σημαίνει ὅτι θά ἐγκαταλείψουμε τά πάντα καί θα ζήσουμε σάν ἄυλα ὄντα. Δέν εἴμαστε ἄγγελοι, γιά νά περιφρονοῦμε τήν ὕλη μέ εὐκολία. Ἔχουμε σάρκα καί ὀστά, πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τροφή. Ἔχουμε οἰκογένεια, πού ἔχει ἀνάγκη ἀπό φροντίδα. Θά ἔχουμε λοιπόν σχέσεις μέ τήν ὕλη. Ἀλλά θά ἔχουμε σχέσεις σωστές, ὀρθόδοξες. Θά εἴμαστε ἐμεῖς οἱ  κυρίαρχοι τῆς ὕλης καί ὄχι ἐκείνη ἡμῶν. Θά ζοῦμε καί θά ἐπιβιώνουμε μέσῳ τῆς ὕλης, χωρίς ὅμως νά εἴμαστε ὑλό- φρονες καί ὑλομανεῖς. Τρίτον, χρειάζεται νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τόν παλαιό ἑαυ- τό μας. Πρέπει νά σκοτώσουμε μέσα μας τόν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας καί τῆς φθορᾶς, γιά νά μπορέσει νά γεννηθεῖ μέσα μας ὁ νέος ἄνθρωπος τῆς χάριτος καί τοῦ ἁγιασμοῦ. Μόνον ὅταν θάψουμε τήν ἁμαρτία, μπορεῖ νά γεννηθεῖ, νά μεγα- λώσει καί νά θεριέψει ἡ ἀρετή. Μέ τό Ἅγιο Βάπτισμά μας γίνεται κάτι τέτοιο. Μπαίνει μέσα στά καθαγιασμένα ὕδα- τα ὁ παλαιός ἄνθρωπος, καθαρίζεται καί θάπτεται μέσα σ’ αὐτά καί ἀπό ἐκεῖ ἀναδύεται ὁ νέος ἄνθρωπος, λουσμένος ἀπό τήν ἁγιότητα καί τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό, πού τότε γίνεται γιά πρώτη φορά, μποροῦμε στήν ὑπόλοιπη ζωή μας νά τό κάνουμε πράξη μέ τόν ἀγώνα μας! Αὐτός ὁ ἀγώνας βρίσκεται στή φράση: «ἠκολούθησαν αὐτῷ». Γιά τούς μαθητές αὐτή ἡ φράση σημαίνει τήν ἔναρ- ξη μιᾶς περιπέτειας, μιᾶς περιπέτειας πού θά καταλήξει στή θυσία καί στόν Παράδεισο. Τό ἴδιο, ὅμως, σημαίνει καί γιά μᾶς. Τό νά ἀκολουθήσουμε τό Χριστό σημαίνει νά συ- μπορευθοῦμε μαζί Του, νά βαδίσουμε στά ἴχνη Του. Σημαί- νει ὅτι χρειάζεται νά Τόν ἀγαπήσουμε, διότι δέν ἀκολουθεῖς κάποιον πού δέν ἀγαπᾶς. Ἀλλά, γιά νά Τόν ἀγαπήσουμε, χρειάζεται νά Τόν γνωρίσουμε. Νά μάθουμε τό θέλημά Του. Να δοῦμε πῶς θέλει Ἐκεῖνος νά ζοῦμε. Ἡ εὐκαιρία δίνεται σέ μᾶς καί στά παιδιά μας μέ τήν ἔναρξη τοῦ ἱεραποστο-  λικοῦ ἔτους. Τό νά ἀκολουθήσουμε τό Χριστό σημαίνει νά ἔχουμε σχέση μέ τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας (Ἐξομολόγηση – Θεία Εὐχαριστία). Τό νά ἀκολουθήσουμε τό Χριστό ση- μαίνει θάρρος καί δύναμη γιά ὁμολογία πίστεως καί θυσία. Ἐμπρός, λοιπόν. Ἄς ἐγκαταλείψουμε τό κακό περιβάλλον, τήν ἀρρωστημένη σχέση μας μέ τήν ὕλη καί τόν παλαιό ἑαυ- τό μας καί ἐλεύθεροι ἄς ἀκολουθήσουμε τό Χριστό. Τότε μόνον θά ἀπολαύσουμε τά ἀγαθά πού Ἐκεῖνος ξέρει νά χα- ρίζει σέ ὅσους Τόν ἀγάπησαν πραγματικά. Ἀμήν

ΠΗΓΗ