Ἀπόδειξη ἄπειρης ἀγάπης

• Εκτύπωση

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Σεπτεμβρίου 2017, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. γ΄ 13-17)

Eἶπεν ὁ Κύριος· οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕ­­­ψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέ­­στειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ.   

 ΠΗΓΗ

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Ἰω. 3, 13 – 17)

 10 Σεπτεμβρίου 2017

 «... καὶ καθὼς Μωυσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.»

 Μέ μία προεικόνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς δί- νει ἐπιγραμματικά καί περιεκτικά τό μήνυμα καί τό μεγαλεῖο τοῦ δυνατότερου συμβόλου τῆς πίστεώς μας. Ἡ ἱστορία ἴσως εἶναι γνωστή σέ πολλούς. Καθώς ὁ περιούσιος λαός περιπλανιέται στήν ἔρημο, ξαφνικά παρουσιάζονται δηλητηριώδη φίδια, ἀπό τά ὁποῖα ὅποιος δαγκωθεῖ πεθαί- νει μέσα σέ λίγα λεπτά. Κάτω ἀπό τή δυσφορία καί τήν κατακραυγή τοῦ λαοῦ ὁ Μωυσῆς ἀπευθύνεται στό Θεό καί ζητάει τή βοήθειά Του. Ἐκεῖνος τοῦ λέει νά κατασκευάσει ἕνα μεγάλο ὀρειχάλκινο φίδι, πού θά στερεώσει πάνω σ’ ἕνα ξύλο.
Τοῦ λέει νά τοποθετήσει τό ξύλο μέ τό φίδι στό ὑψηλότερο σημεῖο τῆς τοποθεσίας. Ὅποιος δέχεται δάγκω- μα φιδιοῦ δέν ἔχει παρά νά γυρίζει καί νά κοιτάζει πρός τό   ὑψωμένο φίδι. Τότε ἀμέσως θά θεραπεύεται. Τό ὑψωμένο φίδι συμβολίζει τρία πράγματα. Πρῶτον, τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Δεύτερον, τή σοφία τοῦ Θεοῦ καί τρίτον, τή δύναμη τῆς πίστεως. Πρῶτον λοιπόν, ὁ Θεός δέν ἦταν δυνα- τόν νά ἐγκαταλείψει τόν ἐκλεκτό λαό Του στήν περιπέτεια τῆς ἐρήμου. Στό θανάσιμο κίνδυνο τῶν φαρμακερῶν φιδιῶν, μέσ’ ἀπό τίς ὁδηγίες Του πρός τό Μωυσῆ, δείχνει τήν ἀγάπη Του γιά τά παιδιά Του καί στέλνει τή λύση στή δοκιμασία τους. Τό ἴδιο κάνει καί στή ζωή τοῦ καθενός μας. Ὅταν κιν- δυνεύουμε θανάσιμα ἀπό τό δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας, δέν ἔχουμε παρά νά προστρέξουμε στόν Ἐσταυρωμένο Υἱό Του, γιά νά λάβουμε τό ἀντίδοτο τῆς ζωῆς. Ἴσως οἱ πειρασμοί στήν ἐποχή μας νά φαίνονται δύσκολοι καί ὕπουλοι, σάν τά φίδια. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὅμως, εἶναι ἀπείρως μεγαλύτερη καί δυνατότερη ἀπ’ ὅλους τούς πειρασμούς μαζί. Δεύτερον, τό ὑψωμένο φίδι φανερώνει τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Φίδια ἰοβόλα φέρνουν τό θάνατο στόν περιπλανώμενο λαό, ἕνα κρεμασμένο φίδι φέρνει τή σωτηρία. Ὁ Θεός, γιά νά ξε- γελάσει τό Διάβολο, δέν ἔσωσε τόν κόσμο μέσα ἀπό τή δόξα Του ἀλλά μέσα ἀπό τήν ὑπέρτατη ταπείνωσή Του. Ἐνῶ ἡ ἁμαρτία ἔφερε τό θάνατο στόν ἄνθρωπο, ὁ Θεός ἐξαπατάει τό Διάβολο μέ τή μορφή ἑνός καταδικασμένου ἁμαρτωλοῦ, γιά νά φέρει μέσα ἀπό τή θυσία αὐτοῦ τοῦ κρεμασμένου ἐγκληματία τή λύτρωση καί τήν ἐλευθερία. Ὁ Υἱός τοῦ ἀν- θρώπου ἀνεβαίνει στό Σταυρό ὡς ἁμαρτωλός καί ἐγκλη- ματίας. Γι’ αὐτό στό παραπάνω περιστατικό προτυπώνεται ὡς φίδι. Ὁ Ἐσταυρωμένος πάνω στό Σταυρό μοιάζει μέ καταδικασμένο ἁμαρτωλό. Ὁ Διάβολος δέν μπόρεσε νά ὑπολογίσει πώς πίσω ἀπό τόν κρεμασμένο αὐτόν κακοῦργο κρύβεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἔτσι ἡ ἐνατένιση τοῦ Ἐσταυρω- μένου φέρνει τή θεραπεία ἀπό τό δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας. Τρίτον, ἡ δύναμη τῆς πίστεως στήν ἀγάπη καί στή σοφία τοῦ Θεοῦ. Ὁ πιστός πού πορεύεται στή ἔρημο τῆς ζωῆς πολλάκις δέχεται τό δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας καί προγεύε- ται τό θάνατο. Κάθε προσφυγή του πρός τόν Ἐσταυρωμένο εἶναι μία πορεία ζωῆς. Γι’ αὐτό τό ἱερό κείμενο μᾶς λέγει: « ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.» Ἡ πίστη στόν Ἐσταυρωμένο κατακεραυνώνει τή δύναμη τοῦ Διαβόλου. Ὁ Διάβολος στηρίζει τή δύναμή του στόν ἐγωισμό καί στό μίσος. Στήν ἐποχή μας ὁ ἐγωισμός καί τό μίσος φαίνεται ὅτι κυβερνοῦν τόν κόσμο. Ὁ Ἐσταυρω- μένος πάνω στόν Τίμιο Σταυρό βρίσκεται κρεμασμένος ἀπό ταπείνωση καί ἀπό ἀγάπη. Ἀπό τή νίκη τοῦ Ἐσταυρωμένου πάνω στό θάνατο ἀποδεικνύεται τελικά ὅτι ἡ ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη εἶναι οἱ μεγαλύτερες δυνάμεις τοῦ κόσμου καί αὐτές κυβερνοῦν τά σύμπαντα. Ὁ ἐγωισμός καί τό μίσος ἐγκλωβίζουν τόν ἄνθρωπο στόν πνευματικό καί σωματικό θάνατο, ἡ ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη τόν ἐλευθερώνουν. Πάνω ἀπό τό Σταυρό καί μέσα ἀπό τή ζωηφόρο πλευρά τοῦ Ἐσταυρωμένου ρέει τό νερό καί τό αἷμα Του, πού πο- τίζουν καί τρέφουν τήν Ἐκκλησία στήν πορεία τῶν αἰώνων. Ὅλοι ἐμεῖς οἱ πιστοί ἀρδεύουμε τό νερό καί τό αἷμα τοῦ Ἐσταυρωμένου, καθώς μετέχουμε στά μυστήρια τοῦ Βα- πτίσματος καί τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Κάθε φορά λοιπόν πού κοινωνοῦμε τῶν Ἀχράντων μυστηρίων, πίνουμε τό αἷμα τοῦ Ἐσταυρωμένου πού σφαγιάζεται γιά μᾶς. Αὐτό τό αἷμα μᾶς θεραπεύει ἀπό τό δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας καί μᾶς χα- ρίζει τήν ἀληθινή ζωή τῆς εὐτυχίας καί στήν παρούσα ζωή καί στή ζωή πού ἀκολουθεῖ μετά τήν κοίμησή μας. Καταλα- βαίνουμε λοιπόν πώς, ὅταν ἀπέχουμε ἀπό τή Θεία Εὐχαρι- στία, καί μάλιστα ἀδικαιολόγητα, γιά μεγάλο χρονικό διά- στημα, ἐκθέτουμε τόν ἑαυτό μας στό ἐπικίνδυνο δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας καί στίς ὀλέθριες ἐπιπτώσεις του. Ἄς προσερχόμαστε, λοιπόν, στό ποτήριον τῆς ζωῆς συ- χνά πυκνά μέ πίστη, διότι αὐτό θά μᾶς δώσει τό ἀντίδοτο τῆς ἁμαρτίας, αὐτό ἀποτελεῖ τήν οὐσιαστική ἐνατένιση τοῦ Ἐσταυρωμένου γιά μᾶς, αὐτό θά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία καί τή λύτρωση, πού μακάρι νά ἀπολαύσουμε ἀπό τώρα στή δύσκολη πραγματικότητα πού ζοῦμε καί νά συνεχίσου- με ν’ ἀπολαμβάνουμε καί στήν ἑπόμενη πραγματικότητα τῆς αἰωνιότητας καί τοῦ Παραδείσου.
 Ἀμήν.

ΠΗΓΗ